آکوستیک در معماری

آکوستیک در معماری

کنترل صدا در معماری | اکوستیک در معماری | آکوستیک در معماری | آکوستیک در معماری سنتی | مصالح آکوستیک چیست | تیم معماری پروسه

معماری آکوستیک یا کنترل صدا در معماری

آکوستیک یکی از شاخه های علم فیزیک می باشد که در مورد موج های میکانیکی در گازها، مایع ها و جامدات مانند نوسان ها، صداها، فراصوت و فروصوت می باشند که کاربردهای آکوستیک در جنبه های مختلفی از زندگی امروزه مشاهده می شود.

معماری آکوستیک را که به شکل دهی، نازک کاری، برنامه ریزی، آراستن فضاهای بسته از طریق مبلمان و … می باشد که هدف آن فرم دهی به یک محیط می باشد و قصد براین است که صداهای ناشی را از یکدیگر متمایز کند.

فضاهای مختلف برای طراحی اکوستیک

تیم معماری پروسه با به کارگیری بهترین روش و عملکردها برای کنترل صدا در معماری و فضاهایی مانند: سالن موسیقی، سالن کنسرت، سالن تئاتر، سخنرانی و… را اجرا می کنند که به طور کلی هدف در این مکان ها این است که افراد بتوانند کنترل صدا در چنین محیط هایی را داشته باشند و همزمان با صدای گوینده یا مجری درجه بلندی صدا کاملا مشخص باشد.

اما اجرای چنین کارهایی تنها با مسیرهای مستقیم صوتی امکان پذیر نمی باشد و از این رو یک معمار و طراح آکوستیک باید قادر باشد که انعکاس های صوتی را تقویت ببخشد.

طراحان داخلی و تیم معماری و طراحی دکوراسیون پروسه معمولا برای اجرای آکوستیک اولین انعکاس صدا را مدنظر قرار می دهند و به این خاطر است که انعکاس های دوم و سوم از درجه اهمیت کمتری برخوردار می باشد.

در چنین مواردی یک پنل یا یک صفحه منعکس کننده قرار می دهند در قسمت بالایی صندلی ها و این صفحه را بر مبنای طول موجی با کمترین از میزان فرکانس در نظر می گیرند.

برای طراحی فضای سالن کنسرت نیز ابتدا باید یک اتاق مدنظر قرار بگیرد که قادر باشد تقویت و توزیع صدا و رساندن آن به شکل بسیار واضح را انجام دهند.

مصالح آکوستیک

این مصالح را به موادی می گویند که به جهت مقابله و جلوگیری از سروصدای مزاحم در انواع ساختمان ها می توان به کار برد.

مصالحی مانند تیغه های جداکننده گچی که به صورت لایه های نازک می باشند و باعث انتقال سرو صدا از یک اتاق به اتاقی دیگر می شوند که این امر با وجود ساختمان های مسکونی و آپارتمانی این روزها بسیار بیشتر مشاهده می شود.

تیم معماری و طراحی داخلی پروسه که با به کارگیری بهترین مصالح ساختمانی امر انتقال صدا را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.

این تیم معماری در انتخاب مصالح و با هدف کنترل سرو صدا، طراح ساختمان دو جنبه متفاوت صدا و صوت را در نظر بگیرد، اول جذب صداها و انتقال آنها، و به کارگیری از مصالحی جاذب سروصدا هستند و ممکن است به آسانی صدا از محلی به محل دیگر عبور داده و مواد و مصالحی که در مقابل عبور صوت از بین دیوارها و سقف مقاومت می کنند که باعث می شود یک پدیده آزاردهنده در مقابل انعکاس و پژواک باشند.

مصالحی که توانایی این را دارند و امواج صوتی به مقدار ۵۰ درصد کمتر منعکس میکنند و این مصالح مانند یک ضربه گیر عمل می کنند و در برابر آثار امواج صوتی عمل کرده و مقدار صوتی که به وسیله این مصالح جذب می شوند بسته به مشخصات، عمق و مقدار حفره های مصالح و فرکانس صوت را دارند.

هوای که داخل این حفره ها می رود و از آنها خارج می شود باعث ایجاد اصطکاک می شود و قسمتی از انرژی صوتی به این شکل به گرما تبدیل می شود.

قسمتی از صوت که از موانع عبور کرده در فضا منعکس شده و این مصالح اکوستیک یک دامنه وسیعی از مواد را شامل می شود.

مصالح آکوستیک شامل:

• الیاف چوبی
• نی
• فیبرهای معدنی و شیشه ای

که این مصالح را با یکدیگر مخلوط کرده و به صورت یکپارچه به شکل تخته هایی در می آورند که ضخامت های متفاوتی را نیز شامل می شود.